Ik ben Aris en ik fotografeer zowel documentair als abstract. Met mijn fotografie wil ik mensen uitnodigen om anders te kijken en nieuwe lagen van betekenis te ontdekken.
Mijn verhaal
Van verlies naar creatie, mijn reis in de fotografie!
Als kind in Syrië had ik een kostbaar bezit: ons familiealbum. Maar toen ik moest vluchten, kon ik het niet meenemen. De herinneringen die erin zaten, raakten verspreid, net als mijn thuis. Dat verlies maakte me verdrietig, maar het plantte ook een zaadje in mij, het verlangen om beelden vast te leggen, om nooit meer iets kwijt te raken.
Toen ik ouder werd, kocht ik mijn eerste camera. Ik wil de wereld bewaren, elk moment vangen en vasthouden. Maar gaandeweg besefte ik iets: niet alles in het leven is duidelijk of logisch. In mijn jeugd zag ik dingen die ik niet begreep, fragmenten van chaos en schoonheid door elkaar. Dat gevoel van verwarring en diepere betekenis inspireerde mij tot abstracte fotografie.
Abstracte beelden weerspiegelen wat woorden soms niet kunnen uitdrukken, gevoelens, herinneringen, ervaringen die niet tastbaar zijn, maar wel voelbaar. Mijn fotografie is niet alleen een manier om vast te leggen, maar ook om te begrijpen. Door mijn lens breng ik de orde in het onbegrijpelijke en geef ik vorm aan wat ooit een raadsel was.
Hieronder een eerste impressie. Kijk onder 'Galerie' voor meer werk.
Impressie
Bewaren & begrijpen
Ik ben Aris, fotograaf van zowel het documentaire als het abstracte. Mijn werk nodigt uit om anders te kijken en schoonheid te ontdekken in wat vaak onopgemerkt blijft.
Mijn reis begon vanuit verlies: het familiealbum dat ik in Syrië moest achterlaten. Sindsdien fotografeer ik om herinneringen vast te houden en betekenis te geven aan wat dreigt te verdwijnen.
In mijn abstracte werk onderzoek ik gevoelens en ervaringen die woorden overstijgen. Zo wordt mijn fotografie niet alleen een middel om te bewaren, maar ook om te begrijpen.
Hoe doe ik dat?
Mijn oog valt altijd op wat onopgemerkt wordt door mensen of wat de meeste mensen saai, onzinnig of nutteloos vinden om te fotograferen. Maar dat trekt mij juist, omdat ik uit dat ‘niets’ iets moois wil creëren.
Ik denk in lijnen, vormenen contrast in plaats van onderwerpen
